به گزارش مشرق به نقل از ایسنا، قطعات استخوان این موجود پشمالو در جزیره السمیر کانادا کشف شده که شمالی‌ترین منطقه‌ای است که این موجود در آن دیده شده است.

به گفته دانشمندان، این موجود باید حدود 3.5 میلیون سال قبل در جنگلهای منجمد شمالی سکونت داشته و 30 درصد از همتایان امروزی خود بزرگتر بوده است.

اگرچه منطقه‌ای که امروزه این استخوانها در آن کشف شده، در آن زمان بین 14 درجه تا 22 درجه سانتیگراد گرمتر از حال حاضر بوده، زمین آن در 9 ماه سال با برف پوشیده شده بود.

دانشمندان مدعی شده‌اند که این کشف احتمالا تفکر انسان امروز در مورد شترها را تغییر داده و نشان می‌دهد که آنها در اصل برای زندگی در محیط جنگلی قطبی بجای سکونتگاه کنونی آنها در بیابانها سازگار بوده‌اند.

ویژگیهای شناسایی شده در شترهای مدرن مانند کوهان آنها که ذخیره چربی است، احتمالا به اجداد آنها در زمستانهای طولانی که غذا بندرت وجود داشته، کمک می کرده است.

ویژگیهای دیگر شتر مانند پاهای مسطح بزرگ آنها که در آب‌وهوای قطبی از سر خوردن حیوان جلوگیری می‌کرده، در شرایط بیابانی نیز بر روی شنهای روان به حرکت شتر کمک می‌کند.

چشمان بزرگ شترها نیز به شترهای پیش از تاریخ در کاوش در ماههای تاریکی قطب کمک می‌کرده است.

در کل 30 قطعه استخوان از یک استخوان درشت نی در فاصله 1200 کیلومتر بالاتر از محلی که پیش از آن دیده شده بود، شناسایی شده‌اند.

شترها حدود 45 میلیون سال قبل در آمریکای شمالی تکامل یافتند و هفت میلیون سال قبل با استفاده از پل زمینی برینگ که آلاسکای امروزی را به روسیه وصل کرده، به منطقه اوراسیا وارد شدند.

ویژگیهای فیزیکی نشان داده که این قطعات فسیلی به گروهی از حیوانات سم شکافته موسوم به «جفت‌سمان» تعلق داشته که شامل گاوها، خوکها و شترها هستند.

دانشمندان دانشگاه منچستر کلاژن را از این قطعات استخوان استخراج کرده و با 37 گونه مدرن آنرا مقایسه کردند. از آنجایی که دی‌ان‌ای زودتر از کلاژن از بین می‌رود، در شناسایی بقایای پیش از تاریخ از آن استفاده نمی‌شود.

نتایج این آزمایش که در مجله Nature Communications منتشر شده، یک مطابقت یکسان را بین حیوان منقرض شده و شتر یک کوهانه امروزی شناسایی کرده است. همچنین شباهتهایی میان این استخوانها با شتر غول‌پیکر یوکان عصریخی کشف شده است.